Kilka ważnych spraw zębowych czyli stomatologia brenna Uzębienie to jedna z najważniejszych kwestii o które powinno się dbać. Warto, więc udać się do dentysty, np. stomatologia brenna i nie martwić się o zęby!Znieczulenie miejscowe i ogólneLeczenie zębów
Zgorzel zęba Zgorzel zęba jest stanem zapalnym miazgi zęba jak i tkanek okołowierzchołkowych. Stan ten wywoływany jest za sprawą bakterii gnilnych popularnie określanych beztlenowcami. Zainfekowana miazga zęba w wyniku ostrego zakażenia najczęściej obumiera a bakterie przedostają się do wnętrza zęba w głównej mierze przez ubytek próchnicowy. Bakterie beztlenowe odpowiadają również za charakterystyczny i bardzo nieprzyjemny zapach zepsutego zęba tudzież martwej miazgi. Przez to jedną z najczęstszych przyczyn powstawania dolegliwości, jaką jest zgorzel zęba, jest niewłaściwa higiena jamy ustnej. Z tego powodu powinno się nie tylko szczotkować zęby kilka razy dziennie, ale też regularnie je nitkować, płukać i dbać o czystość języka. Zgorzel w wielu przypadkach nie powoduje dolegliwości bólowych a co za tym idzie pacjenci nie są w ogóle świadomi namnażających się w ich jamie ustnej bakterii gnilnych. Ma to miejsce w przypadku zgorzeli zęba rozwijającej się przy otwartej komorze zęba. Ogromny ćmiący ból pojawia się dopiero wtedy, kiedy beztlenowce zdołają zasiać już znaczne spustoszenie. Rozwijający się stan zapalny prowadzi również w wielu przypadkach do niszczenia kości i powstawania torbieli, które nieleczone osiągają znaczne rozmiary, co praktycznie zawsze kończy się zabiegiem operacyjnym (chirurgia szczękowa). Szybciej objawia się zgorzel zęba w przypadku zamkniętej komory zęba (chociażby przez zalegające pożywienie). W tym przypadku ból jest silny i pulsujący, a jego moc często nie daje możliwości pacjentowi na dokładne zlokalizowanie jego źródła. Często promieniuje do ucha i skroni. Prawidłowa diagnostyka tego schorzenia wymaga zastosowania badania RTG. Leczenie zgorzeli najczęściej przebiega kanałowo (leczenie endodontyczne) tzn. zostaje opracowana ozębna, zdezynfekowane zostają wszystkie kanały korzeniowe zęba, po czym następuje ich wypełnienie. W stanach krytycznych, kiedy nie jest już możliwe wyleczenie zakażonego zęba najczęściej dochodzi do jego ekstrakcji, która zwykle jest poprzedzona antybiotykoterapią (Dalacin C, Clindamycinum). Trzeba zdawać sobie sprawę, że zgorzel zęba nie jest dolegliwością, z którą można się uporać w ramach jednej wizyty u stomatologa. Dolegliwości i objawy • W przypadku wystąpienia stanu zapalnego miazgi zęba zmienione chorobowo miejsce (ząb, przyległe tkanki) przybiera ciemną brunatno-czarną barwę • Towarzyszący obrzęk • Nasilający się ból • Wydobywanie się charakterystycznego nieprzyjemnego zapachu • Nieprzyjemny posmak w ustach • Uczucie wysadzenia zęba z zębodołu • Bolesność opukowa • Złe samopoczucie • Możliwość wystąpienia stanu gorączkowego (do 38,5˚C) NIE TAKI DIABEŁ STRASZNY! Dzięki najnowszym technologiom – zgorzel zęba może zostać wyleczony całkowicie – bez żadnych dolegliwości bólowych. Jednym z gabinetów, który umożliwia innowacyjne technologie neurofeedback w celu zmniejszenia stresu w gabinecie i bezbolesne leczenie zębów to Gabinet „ lek. dent. Marcin Krufczyk, ul. Witkiewicza 75, Gliwice, tel. +48 500 701 500 – możesz umówić się na wizytę. Powikłania • Wstrząs septyczny • Zainfekowanie całego organizmu (przedostanie się bakterii do krwioobiegu) • DIC, czyli Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego • W przypadku niepodjęcia leczenia rozrastanie się zgorzeli Profilaktyka Jak wspomniane było wcześniej, przed powstaniem zgorzeli zęba może uchronić odpowiednia higiena jamy ustnej. Jednocześnie trzeba pamiętać, że dolegliwość często rozwija się bez objawów bólowych, dlatego nie można się dziwić, że tak wielu pacjentów nie zdaje sobie sprawy z jej występowania. Przez to warto cyklicznie odwiedzać gabinet stomatologiczny w ramach kontroli, dzięki czemu wykryte wcześnie schorzenie będzie prostsze w leczeniu i sprawi mniejszy dyskomfort. Do zgorzeli najpewniej nie dojdzie, jeśli pacjent będzie leczył próchnicę we wczesnych stadiach. Przeczytaj także czym jest suchy zębodół. Budowa zęba: Zapalenie okostnej zęba – najczęściej zadawane pytania
O co w tym wszystkim chodzi? Znieczulenie śródwięzadłowe polega na podaniu środka znieczulającego przy pomocy igły iniekcyjnej bezpośrednio do szpary ozębnowej zęba. Pierwotnie uważano, że środek znieczulający rozprzestrzenia się bezpośrednio w ozębnej i tą drogą dociera do otworu wierzchołkowego, i dalej do miazgi
Czasami zdarza się niestety tak, że ząb nie kwalifikuje się do dalszego leczenia, lub jego leczenie ma bardzo niepewne rokowanie i długotrwałe jego utrzymanie w jamie ustnej jest mocno wątpliwe nawet przy przeprowadzeniu poprawnego leczenia z zastosowaniem najnowocześniejszych metod, jakimi dysponuje dentysta. Wreszcie czasami ząb należy wyrwać z innych przyczyn takich jak przyczyny ortodontyczne, protetyczne lub periodontologiczne (dziedzina stomatologii zajmująca się przyzębiem, czyli w dużym uproszczeniu wszystkim dookoła zęba). Wszystkie te przyczyny prowadzą do jednego: konieczności wyrwania zęba. Czy jest się, czego obawiać? Czy zabieg wyrwania zęba boli? Czy za wyrywanie zęba trzeba płacić, czy można zrobić to za darmo na NFZ? Na te wszystkie pytania odpowiedzi znajdują się poniżej. Wyrywanie zęba to termin potoczny. Na sam początek warto dodać, że termin „wyrywanie zęba” to nazewnictwo potoczne. Prawidłowo zabieg powinno nazywać się ekstrakcją zęba bądź usuwaniem zęba. Jak wygląda wyrywanie zęba? Zabieg wyrywania zęba zaczyna się od oceny zęba i miejsca jego usunięcia przez lekarza dentystę (rozważamy oczywiście sytuację, gdy ząb został już ostatecznie zakwalifikowany do usunięcia). Następnie podawany jest odpowiedni rodzaj znieczulenia z lekami znieczulającymi dobranymi indywidualnie do potrzeb danego pacjenta (więcej na ten temat w kolejnym akapicie). Po osiągnięciu efektu znieczulenia lekarz może przystąpić do wyrywania zęba. Zazwyczaj najpierw następuje zwichnięcie zęba, później ząb jest wyrywany. Wszystkie manipulacje w jamie ustnej związane z wyrywaniem zęba wykonywane są przy użyciu specjalnych narzędzi do chirurgii stomatologicznej. Po usunięciu zęba następuje oczyszczanie zębodołu i założenie (w razie konieczności) opatrunku. Znieczulenie podczas wyrywania zęba. Czy wyrywanie zęba boli? Zabieg usunięcia zęba jest w zasadzie nie bolesny. Rutynowo przeprowadzany jest w znieczuleniu nasiękowym bądź/i przewodowym w zależności od tego, który ząb jest wyrywany. Nie oznacza to, ze pacjent nic nie czuje. Pacjenci opisują to uczucie, jako ucisk nie jest to jednak ból. Jest to zupełnie normalna i prawidłowa reakcja związana z tym, że leki znieczulające usuwają całkowicie czucie bólu natomiast nie znoszą czucia wewnętrznego. Czy są sytuacje, w których wyrywanie zęba może boleć? Niestety czasami (bardzo rzadko) takie przypadki się zdarzają – związane jest to z rozległym stanem zapalnym i tym samym problemem z rozwinięciem się pełnego efektu znieczulenia. Jednak głowa do góry dentyści potrafią poradzić sobie i w takich sytuacjach – zabieg może zostać odroczony do czasu ustąpienia stanu zapalnego, lub w przypadku konieczności natychmiastowego usunięcia zęba przeprowadzony w sposób komfortowy dla pacjenta (na przykład: inny rodzaj znieczulenia). Czego nie można robić po wyrwaniu zęba? Jeżeli lekarz dentysta nie zalecił inaczej to nie należy płukać jamy ustnej – może to doprowadzić do wymycia skrzepu znajdującego się w miejscu po usuniętym zębie a tym samym skutkować upośledzeniem gojenia i dolegliwościami bólowymi. Należy powstrzymywać się bezwzględnie od picia alkoholu i co bardzo ważne palenia tytoniu bezpośrednio po zabiegu. Warto unikać forsownych prac. W przypadku bólu po ekstrakcji zęba i pojawienia się opuchlizny można stosować ogólnodostępne leki przeciwbólowe bez recepty (odpowiednie dla stanu własnego zdrowia) i zewnętrznie zimne okłady. Czasami po wyrwaniu zęba dentysta wsadza w ranę specjalny gumowy wężyk zwany setonem, więcej na ten temat w artykule: ropień zęba. Kleszcze ekstrakcyjne jednej z wiodących firm. Koszt jednej pary kleszczy przedstawionej na zdjęciu to około 600 zł w gabinecie dentystycznym potrzebnych jest minimum kilkanaście sztuk. Co dalej po wyrwaniu zębów? Po wyrwaniu wszystkich zębów, które zostały przeznaczone do tego celu następują dalsze etapy leczenia zależne od tego, co potrzebuje dany pacjent. Takie jak dalsza higienizacja jamy ustnej, leczenie zachowawcze i w końcu na przykład zaopatrzenie pacjenta w protezy (więcej na ten temat tutaj: sztuczna szczęka – NFZ?) Czy można wyrwać zęby za darmo na NFZ? Tak zabieg wyrywania zęba jest procedurą refundowana ze środków NFZ. Dodatkowo do samego zabiegu przysługuje także standardowe znieczulenie, za które płaci NFZ (tylko w przypadku wyrywania zęba do innych procedur takich jak leczenie zęba nie przysługuje darmowe znieczulenie). Naturalnie darmowe wyrywanie zębów może być przeprowadzone tylko w gabinecie, który ma podpisany kontrakt z NFZ i limit niewykorzystanych punktów w ramach tego kontraktu.
Bolący ząb to nic przyjemnego. A bolący ząb w ciąży to podwójny stres. Czy stomatolog da nam znieczulenie? Czy może zrobić zdjęcie rentgenowskie? Czy to się nie odbije na zdrowiu dziecka? Wokół tego, co kobiecie w ciąży wolno, a czego nie wolno u dentysty, krąży wiele mitów. W ciąży nie wolno prześwietlać zębów.
Aromaterapia, dodające sił napoje, regenerująca dieta czy choćby sen to tylko niektóre sposoby na regenerację po ciężkim dniu. Poznaj 9 skutecznych sposobów na poradzenie sobie ze zmęczeniem. Spis treściSposoby na zmęczenie: senSposoby na zmęczenie: aromaterapiaSposoby na zmęczenie: napoje dodające siłPrzepisy na napoje i koktajle dodające energiiSposoby na zmęczenie: ruchSposoby na zmęczenie: prysznic z rana, kąpiel wieczoremSposoby na zmęczenie: energetyzująca dietaSposoby na zmęczenie: odprężający masażWypróbuj dwa proste ćwiczenia jogi, usuwające zmęczenie:Sposoby na zmęczenie: witalizujące ziołaSposoby na zmęczenie: pobudzająca akupresura Sposoby na zmęczenie: sen Nic tak nie regeneruje organizmu jak dobrze przespana noc. Jeśli obawiasz się, że możesz mieć kłopoty z zaśnięciem (co często się zdarza w okresie przemęczenia), wypij napar z melisy albo chmielu (łyżeczkę ziół zalej filiżanką wrzątku, po 10-15 minutach przecedź). Usypiająco podziała również zjedzenie banana lub kilku biszkoptów i wypicie szklanki ciepłego mleka z łyżeczką miodu. Po takiej przekąsce rośnie w organizmie poziom działającego nasennie tryptofanu i poprawiającej nastrój serotoniny. Czytaj też: Zioła ułatwiające zasypianie Sposoby na zmęczenie: aromaterapia Dobre efekty w "ładowaniu akumulatorów" daje aromaterapia. Unoszący się w powietrzu zapach energetyzującego olejku z geranium, cynamonowego czy mandarynkowego poprawia nastrój i pobudza. Możesz po prostu rozpylać w mieszkaniu wodę z dodatkiem kilku kropel olejku. Ale silniej podziała olejek podgrzewany w kominku aromaterapeutycznym. Do pojemniczka nalej kilka łyżeczek wody i dodaj 10-15 kropli olejku. Pod spodem umieść zapaloną świeczkę. Czytaj też: Aromaterapia: jak działają olejki eteryczne Sposoby na zmęczenie: napoje dodające sił Płyny dostarczają mnóstwa witamin, minerałów i węglowodanów, poprawiają wydolność organizmu. Rano wypij na czczo szklankę wody z łyżką miodu i sokiem wyciśniętym z połowy cytryny. Napój przygotuj wieczorem, aby przez noc uaktywniły się enzymy zawarte w miodzie. Przepisy na napoje i koktajle dodające energii Do niesłodzonego soku jabłkowego (najlepiej sama go wyciśnij lub kup sok jednodniowy) dodaj łyżeczkę drobno startego korzenia imbiru. Zmiksuj dojrzałego banana ze szklanką soku z pomarańczy (świeżo wyciśniętego), trzema truskawkami (mogą być mrożone), łyżeczką zmielonego siemienia lnianego i małym kubkiem jogurtu naturalnego. Obierz i pokrój dwa owoce kiwi. Winogrona (małą kiść) poprzekrawaj na pół i usuń pestki. Zmiksuj owoce z kilkoma orzechami włoskimi, dodaj listki świeżej mięty. Burak ćwikłowy i kawałek selera obierz, zetrzyj na drobnej tarce, a potem zmiksuj. Przypraw do smaku sokiem z cytryny. Możesz rozcieńczyć napój niegazowaną wodą mineralną. Sposoby na zmęczenie: ruch Zamiast po męczącym dniu gnuśnieć w fotelu przed telewizorem, idź na spacer. Brak ruchu i niedotlenienie mózgu powodują zmęczenie, ospałość i problemy z koncentracją. Natomiast wysiłek fizyczny pozwoli ci oderwać się od problemów, zregenerować organizm i łatwiej zasnąć. Jeśli pogoda nie zachęca do wyjścia z domu, zrób parę lekkich ćwiczeń, które dodadzą ci energii. Sposoby na zmęczenie: prysznic z rana, kąpiel wieczorem Każdego ranka weź naprzemiennie ciepły i chłodny prysznic. Kąpiel możesz połączyć z pobudzającym masażem dłoni i stóp wykonanym szorstką rękawicą. Masuj każdy palec osobno, a stopy obiema dłońmi naraz. Potem polewaj się wodą, zakończ zimnym prysznicem. Zabieg doskonale pobudza organizm i wzmacnia odporność, a ty poczujesz się rześka i pełna energii. Do ciepłej wody w wannie wsyp trzy garści soli bocheńskiej, ciechocińskiej lub z Morza Martwego (kupisz w drogeriach). Zamiast soli możesz dodać 15-20 kropli olejku lawendowego. Zanurz się w wannie na 15-20 minut, potem spłucz ciało ciepłą wodą (nie używaj mydła) i osusz ręcznikiem. Taka kąpiel odpręża, zmniejsza napięcie mięśni (stres usztywnia mięśnie i jest wielkim złodziejem energii). W chwili znużenia możesz oczywiście podeprzeć się kawą czy mocną herbatą. Ale ostrożnie! Pobudzająco podziała filiżanka kawy, która zawiera ok. 60 mg kofeiny, lub herbaty - ma ok. 30 mg kofeiny. Jednak dzienna dawka większa niż 400 mg powoduje osłabienie, może też wywołać bóle głowy, mdłości i biegunkę. Herbata zawiera także taniny, które hamują wchłanianie żelaza, co może dodatkowo nasilić uczucie zmęczenia i osłabienia. Sposoby na zmęczenie: energetyzująca dieta Pobudzająca dieta jest bogata w węglowodany. Te proste są szybko przetwarzane w glukozę, którą krew transportuje do wszystkich narządów i mięśni. Dzięki temu czujesz natychmiastowy przypływ sił i wigoru. Ale gdy cukier zostanie spalony w komórkach, znów odczuwasz zmęczenie. Dlatego trzeba uwzględniać węglowodany we wszystkich posiłkach, a po owoce i warzywa sięgać co 2-3 godziny - wtedy utrzymasz cukier we krwi (i energię!) na stałym poziomie. Jeśli chcesz zapewnić sobie dopływ energii na dłużej, jedz produkty zawierające węglowodany złożone (przetwarzane wolniej niż proste). Znajdziesz je np. w makaronie, kaszach i ryżu. Sposoby na zmęczenie: odprężający masaż Jest wiele rodzajów masaży, które usuwają zmęczenie i przywracają witalność. Można się im poddać w gabinecie, ale można też wykonać je w domu. Do masażu użyj aromatycznych olejków energetyzujących - do łyżki oliwy jadalnej dodaj pięć kropli rozmarynowego lub grejpfrutowego. Usiądź wygodnie, złącz ręce na stole i oprzyj na nich głowę. Osoba masująca gładzi i uciska twój kark oraz boczną powierzchnię szyi. Robi to, aż poczujesz całkowite odprężenie. Wymasuj sobie ręce - każdy palec osobno, potem dłonie i przedramiona. Następnie nogi - najpierw stopy (podeszwy), potem łydki do kolan. Czytaj też: Masaż kamieniami - recepta na relaks Wypróbuj dwa proste ćwiczenia jogi, usuwające zmęczenie: Umieść 1-2 poduszki przy ścianie. Połóż się na plecach, układając biodra na poduszkach i opierając uniesione nogi o ścianę. Rozstaw lekko stopy. Ręce wzdłuż tułowia (dłonie grzbietami do dołu). Zamknij oczy i przez minutę głęboko oddychaj. Usiądź na podłodze. Za plecami ułóż poduszkę. Dwie inne (mniejsze) poduszki połóż po bokach kolan. Ugięte kolana rozłóż tak, by spoczęły na poduszkach. Złącz podeszwy stóp. Połóż plecy i głowę na poduszce. Ułóż ręce po bokach tułowia, dłonie grzbietami do dołu. Zamknij oczy i oddychaj głęboko przez minutę. Czytaj też: Joga - ćwiczenia i porady Sposoby na zmęczenie: witalizujące zioła Z takich właściwości słynie przede wszystkim żeń-szeń - usprawnia trawienie ( węglowodanów), więc organizm lepiej wykorzystuje energię pochodzącą z cukrów. Ponadto hamuje produkcję kwasu mlekowego w mięśniach pod wpływem wysiłku i dłużej nie odczuwa się zmęczenia. Energetyzujące działanie mają również preparaty z miłorzębu japońskiego - wzmacnia on krążenie oraz poprawia funkcjonowanie mózgu. Pij także "herbatę jogina" - zawiera ona kardamon, imbir oraz goździki i podobnie jak żeń-szeń czy miłorząb japoński likwiduje skutki zmęczenia i dostarcza energii. Sposoby na zmęczenie: pobudzająca akupresura To sprawdzony sposób na odzyskanie sił i energii. Poprawia kondycję fizyczną i przywraca jasność umysłu. Wzmocnisz skuteczność zabiegu, gdy będziesz wdychać aromat olejku lawendowego, rumiankowego lub z cytrusów. Punkt znajdujący się dokładnie na wierzchołku głowy masuj 5 minut, naciskając rytmicznie palcami wskazującymi obu rąk. Na punkcie między brwiami połóż palec wskazujący, na nim drugi. Masuj go 5 minut, zataczając palcami kółeczka (bez odrywania palców). Uciskaj rytmicznie, przez 5 minut punkt po wewnętrznej stronie przedramienia, 2 cm od nasady dłoni. Czytaj też: Akupresura i masaż egzotyczny miesięcznik "Zdrowie"
3. Myj zęby po każdym posiłku, delikatnie przyciskając szczoteczkę do powierzchni szkliwa. 4. Stosuj odpowiednią technikę szczotkowania – zamiast ruchów poziomych, które kaleczą dziąsła i powodują odsłanianie szyjek zębów, wypróbuj ruchy pionowe, wymiatające – od dziąseł w kierunku korony zęba. 5.
Z punktu widzenia rozwoju i osiągnieć współczesnej medycyny skuteczne i satysfakcjonujące leczenie stomatologiczne to nie tylko nowoczesne materiały, wyposażenie, wiedza i profesjonalizm lekarza, ale także współpraca ze strony pacjenta oparta na poczuciu bezpieczeństwa i zaufania. Tych ostatnich zalet leczenia nie da się osiągnąć, gdy pacjent odczuwa dyskomfort i strach przed bólem, jako możliwym następstwem różnorodnych terapii w stomatologii. Komfort pacjenta, nie odczuwającego stresu i strachu, korzystnie wpływa również na komfort pracy lekarza stomatologa, co znacząco zwiększa jakość i efektywność wykonywanych zabiegów. Właśnie dlatego warto oczekiwać specjalistycznego leczenia wykorzystującego różne metody znieczulenia. Znieczulenie miejscowe W leczeniu stomatologicznym możemy stosować znieczulenie miejscowe. Może być ono aplikowane w formie spreju, żelu lub w postaci iniekcji (zastrzyku), którym można wykonać znieczulenie nasiękowe lub przewodowe. Tego typu znieczulenia pozwalają na wykonanie większości zabiegów ambulatoryjnych. Pacjent nie odczuwa bólu, ale uczestniczy w zabiegu (odbiera wrażenia słuchowe, zapachowe, uciskowe i wzrokowe), co przez niektórych pacjentów może nie zawsze być akceptowane (lęk powoduje stałe pobudzenie układu współczulnego). Warto wiedzieć: Jakie powikłania mogą wystąpić po znieczuleniu miejscowym u dentysty? Znieczulenie ogólne i sedacja Jeśli nie chcemy odbierać większości wrażeń towarzyszących zabiegom stomatologicznym (np. pacjenci z dentofobią) bądź planujemy rozległe leczenie chirurgiczne lub interdyscyplinarne (wielospecjalistyczne, np. w jednym zabiegu usunięcie zębów, wszczepienie implantów i założenie tymczasowego uzupełnienia protetycznego), to rozwiązaniem może być sedacja lub znieczulenie ogólne. Jest to także idealne rozwiązanie dla pacjentów niewspółpracujących właściwie z lekarzem (dzieci, pacjenci chorzy psychicznie lub upośledzeni umysłowo, pacjenci z wadami wrodzonymi, pacjenci z odruchem wymiotnym etc.). Można dokładnie dobrać rodzaj znieczulenia dla każdego pacjenta tak, aby było ono jak najmniej obciążające pod względem fizycznym i psychicznym oraz utrzymywało długotrwały efekt po zakończonym leczeniu. Sedacja zaś zapewnia pacjentom zniesienie lęku, bólu, strachu, paniki; powoduje uspokojenie, pozbawienie świadomości zabiegu (niepamięć następcza). Pacjent współpracuje z lekarzem w prowadzonych zabiegach (stymulacja fizyczna i słowna) mając zapewniony komfort psychofizyczny. Jest ona także rozwiązaniem dla pacjentów ze schorzeniami uniemożliwiającymi leczenie w narkozie, czyli w znieczuleniu ogólnym (np. schorzenia krążeniowo-oddechowe). Znieczulenie zbilansowane Znieczulenie ogólne czy sedacja, które w połączeniu ze znieczuleniem miejscowym nazywa się w medycynie znieczuleniem zbilansowanym, są komfortowym rozwiązaniem dla odczuwających strach pacjentów, u których istnieją liczne potrzeby lecznicze z zakresu stomatologii. Dobre znieczulenie pacjenta to także duże ułatwienie pracy dla stomatologa, co w oczywisty sposób zwiększa efektywność i komfort i harmonię leczenia oraz zapewnia lepszą współpracę obu stron. Powikłania Znieczulenie miejscowe pomaga uniknąć bólu, ale oczywiście wpływa na ogólny stan zdrowia pacjenta, dlatego ze względu na jego bezpieczeństwo o wyborze danego środka znieczulającego, jego stężeniu, miejscu podania i dawce zawsze decyduje lekarz. W nielicznych przypadkach po podaniu znieczulenia mogą wystąpić powikłania, na przykład: krwiak tkanek (powstaje w wyniku uszkodzenia ściany naczynia ostrym końcem igły) - uszkodzenie nerwu czuciowego; ból po ustąpieniu znieczulenia (może występować w następstwie rozdarcia tkanek tępą igłą lub po zbyt szybkim wtłoczeniu płynu np. o zbyt niskiej temperaturze lub w skutek niewłaściwego oziębienia rejonu znieczulenia); miejscowe niedokrwienie tkanek, niedostateczne znieczulenie. Większość wymienionych objawów jest jednak związana z techniką podania znieczulenia (a więc można im zapobiec) i ustępuje samoistnie u pacjenta. Polecamy: Sedacja – gaz rozweselający u dentysty Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Stan zapalny może się pojawić również pod koroną zęba oraz w jego korzeniu. Zdarza się, że obejmuje wszystkie zęby. Zazwyczaj jednak dochodzi do niego w ósemkach. Stan zapalny zębów mądrości jest częsty, gdyż zalegają tam resztki pokarmowe, a także ślina i bakterie, co doprowadza bezpośrednio do infekcji.
Co to jest i jakie są przyczyny? Starcie zębów to proces powolnej utraty tkanek twardych zęba. Znane są różne przyczyny i mechanizmy ścierania zębów. Zanim do tego przejdę, muszę wytłumaczyć, jak zbudowany jest ząb. Korona zęba składa się z kilku warstw. Najbardziej zewnętrzną tkanką jest szkliwo. Jest to najtwardsza tkanka organizmu. Szkliwo jest nawet twardsze niż kość. Nie zawiera komórek ani naczyń krwionośnych i nerwów, dlatego usuwanie (w trakcie leczenia) lub ścieranie tej tkanki nie powoduje bólu. Kolejną tkanką jest zębina. Jest to tkanka podobna do kości. Zawiera wypustki komórek i włókna nerwowe. Ze względu na budowę jest miększa i łatwiej poddaje się ścieraniu, a próchnica szybciej w niej postępuje. Przez zawartość włókien nerwowych i wypustek komórek próchnica tu występująca, jak również jej usuwanie, czasami powoduje ból. Niestety w przypadku ścierania zębiny ból często nie występuje. Jest to związane ze swego rodzaju reakcją obronną zęba – w przypadku ścierania zewnętrznej warstwy zębiny najgłębsza tkanka zęba (o której za chwilę napiszę) zaczyna się bronić i buduje wokół siebie rodzaj muru. Pod zębiną znajduje się jama, która jest wypełniona najgłębszą tkanką zęba: miazgą. Miazga składa się głównie z komórek, naczyń krwionośnych i nerwów. Jakiekolwiek procesy zapalne dziejące się w tej tkance powodują bardzo duży ból, który nie ustępuje bez interwencji stomatologa. To właśnie wczes niej wspomniana tkanka, która czasami się broni, budując wokół siebie mur. Powstawanie takiego muru, do pewnego stopnia, umożliwia obronę przed zapaleniem, ale jednocześnie powoduje zmianę zabarwienia zęba na ciemniejszą i w przyszłości często utrudnia leczenie kanałowe. Teraz mogę już zacząć tłumaczyć przyczyny starcia. Główną przyczyną starcia jest… obecność kwasów w jakie ustnej. Starcie zębów może być związane z nieprawidłowym szczotkowaniem zębów, zgrzytaniem lub ich zaciskaniem, żuciem pokarmów, jak również z nieprawidłowym ustawieniem zębów w jamie ustnej. Kolejnym powodem ścierania zębów jest obecność węzłów urazowych (zębów nieprawidłowej długości – może to być związane z wadą ortodontyczną, wysuwaniem się zębów po usunięciu zęba w łuku przeciwstawnym, bądź też zbyt „wysokim” wypełnieniem). W trakcie życia występuje też fizjologiczny proces ścierania zębów (tzw. atrycja). Jak wcześniej wspomniałam, szkliwo jest najtwardszą tkanką organizmu, dlatego każdy z tych mechanizmów potrzebuje trochę ułatwienia, czyli obecności w jamie ustnej kwasu (tzw. erozja to proces niszczenia tkanek na drodze chemicznej). A skąd się bierze kwas w jamie ustnej? Z jedzenia (owoce cytrusowe, jabłka, porzeczki), napojów (soki owocowe, napoje gazowane, wina) oraz niedostatecznej higieny jamy ustnej (bakterie obecne w jamie ustnej przetwarzają resztki pokarmowe, wytwarzając kwasy, które później niszczą zęby [taki też jest mechanizm powstawania próchnicy]). Jak często występuje? Starcie fizjologiczne występuje u każdego. Coraz większym problemem staje się nadmierne starcie (starcie patologiczne). Ze względu na szybsze tempo życia oraz spożycie soków i napojów gazowanych coraz częściej obserwuję coraz młodszych pacjentów z mocno zaznaczonymi objawami starcia. Dużo stresu, brak czasu na relaks i odpoczynek oraz nieprawidłowe nawyki żywieniowe i niedostateczna higiena jamy ustnej negatywnie wpływają na stan tkanek zębów. Stres i brak odpoczynku wpływają na zwiększenie częstości występowania parafunkcji (nieprawidłowych nawyków takich jak np. zaciskanie zębów w stresującej sytuacji, obgryzanie paznokci lub policzków, gryzienie długopisów). Dodatkowym negatywnym czynnikiem jest również uprawianie sportów siłowych (np. podczas podnoszenia dużych ciężarów następuje mocne zaciskanie zębów). Jak się objawia? Pierwsze objawy mogą być dla pacjenta niewidoczne. Należą do nich starcie guzków kłów, nadwrażliwość zębów na zimne, ciepłe, kwaśne lub słodkie jedzenie i picie. Może wystąpić nieznacznego stopnia napięcie mięśni przyczepiających się do żuchwy (można je zbadać, przykładając palce na dolny brzeg żuchwy na wysokości drugich – trzecich zębów trzonowych i następnie zaciskając zęby; prawidłowo: nie powinno się dać wyczuć zmiany, nieprawidłowo: wyczuwalny jest ruch i napięcie mięśni). Można również zaobserwować przebarwienie oraz ubytek tkanek zęba w okolicy dziąsła (czyli szyjki zęba), jak również szare zabarwienie brzegu siecznego górnych jedynek (siekaczy centralnych). W bardziej zaawansowanych przypadkach dochodzi do silnego starcia zębów (aż do starcia zębów do poziomu dziąseł), często połączonego na przykład z kruszeniem się brzegu siecznego górnych i dolnych jedynek (wystarczy niewielki uraz lub nawet jedzenie czegoś miękkiego, aby odkruszył się kawałek szkliwa z brzegu siecznego). Objawy bólowe czasami się pogarszają i może również dojść do bólów głowy, szczególnie po przebudzeniu się, napięcia mięśni karku, jak również bólu w okolicy stawu skroniowo-żuchwowego (czyli przed uszami). Czasami ból jest tak silny, że swoim natężeniem przypomina zapalenie miazgi i często trudno odróżnić jeden stan od drugiego. Dodatkowo postępuje rozwój mięśni powodujących ruch żuchwy i rozbudowania dolnej części twarzy (kwadratowy wygląd twarzy). Ubytki w okolicach szyjek się pogłębiają i przebarwiają. Najbardziej jednak niebezpiecznym wynikiem ścierania się zębów jest zapalenie lub obumarcie miazgi. Jak wcześniej wspomniałam, szkliwo jest twarde i nie ma komórek. Zębina niestety jest miększa i ma wypustki komórek. Powoduje to po pierwsze szybszą utratę tkanek (szybsze ścieranie) i umożliwia łatwiejsze wnikanie bakterii do miazgi. Efektem tego może być szybkie dojście starcia do poziomu miazgi zębowej, jak również przedostawanie się do niej bakterii, które spowodują jej chorobę. Co robić w razie wystąpienia objawów? Pierwszym krokiem jest zmiana nawyków żywieniowych (unikanie kwaśnych pokarmów i napojów) oraz poprawienie higieny jamy ustnej (np. powstrzymanie się od szczotkowania zębów przez pół godziny od zjedzenia/wypicia czegoś kwaśnego, a w zamian wypłukanie jamy ustnej wodą). Kolejnym będzie zgłoszenie się do lekarza dentysty, który zajmuje się starciem zębów. Możliwe, że lekarz uzna, że wystarczy zmiana nawyków żywieniowych, instrukcja prawidłowego szczotkowania zębów oraz delikatne oszlifowanie któregoś zęba. Dodatkowo może zalecić stosowanie produktów z dużą zawartością fluoru w celu zabezpieczenia zębów i zniesienia nadwrażliwości. Kolejnym etapem leczenia może być wykonanie szyny, która zabezpieczy zęby przed ścieraniem, lub skierowanie pacjenta na rehabilitację w celu rozluźnienia mięśni oraz odbudowa zębów w przypadku średniego stopnia ich zniszczenia. Jeśli rehabilitacja i szyna nie przyniosą poprawy, możliwe jest jeszcze zastosowanie zastrzyków z toksyny jadu kiełbasianego (toksyna botulinowa, Botox®, Azallure®), co zmniejszy napięcie mięśni. W przypadku dużego starcia potrzebny będzie kompleksowy i długotrwały plan leczenia (czasami trwający nawet do 2 lat) umożliwiający naprawienie wszystkich zniszczeń. Niestety taki plan leczenia często jest kosztowny, dlatego ważne jest, aby zapobiegać lub leczyć starcie już w początkowym etapie występowania. Jak lekarz stawia diagnozę? W celu rozpoznania lekarz obejrzy zęby, mięśnie twarzy i głowy oraz staw skroniowo-żuchwowy i wykona badania palpacyjne stawu i mięśni (np. poprosi pacjenta o zagryzienie zębów, rozluźnienie, zbada bolesność na dotyk i podczas ruchu). Przeprowadzi również szczegółowy wywiad dotyczący stosowanych leków oraz leczenia, nawyków żywieniowych i higienicznych, zapyta o rodzaj pracy i poziom stresu z nią związany oraz o spoczynek nocny i ewentualne zaciskanie lub zgrzytanie zębami zauważone przez pacjenta lub otoczenie (szczególnie dotyczy zgrzytania podczas snu, przed wizytą warto zatem zapytać osobę, z którą się śpi, czy zauważyła zgrzytanie podczas snu). Jakie są sposoby leczenia? Jest kilka sposobów leczenia, zaczynając od prostej zmiany nawyków, a kończąc na skomplikowanym i długotrwałym leczeniu. Czasami może się okazać, że konieczne będzie nawet włączenie leków uspakajających, jeśli ścieranie zębów będzie miało podłoże stresowe. Ze względu na odległe efekty ścierania zębów, takie jak starcie zębów do poziomu dziąsła (a co za tym idzie, tzw. „profil starczy”), silne bóle głowy i zębów, jak również stan zapalny i martwica zębów, bardzo ważne jest wczesne podjęcie leczenia. Należy pamiętać, że leczenie może być długotrwałe i początkowo czasami uciążliwe dla pacjenta. Poza leczeniem rehabilitacyjnym często konieczna jest odbudowa zębów. Sposób odbudowy startych zębów uzależniony jest od nasilenia starcia, zamożności oraz przewidywanego rokowania. W przypadku niezbyt nasilonego starcia lekarz może podjąć decyzję o pozostawieniu zębów bez ich odbudowy, skupiając się tylko na korekcie nieprawidłowych nawyków. W przypadku starcia średniego stopnia możliwych jest kilka sposobów odbudowy zębów. Pierwszym i zarazem najtańszym jest odbudowa zębów materiałem kompozytowym (tzw. „plomba” światłoutwardzalna). W przypadku zębów przednich wykonuje się licówki/odbudowy kompozytowe. W przypadku zębów bocznych są dwie metody: wypełnienia wykonane przez stomatologa w czasie wizyty (nie zawsze wykonalne) lub nakłady wykonane przez technika. Ja preferuję drugi sposób ze względu na lepsze właściwości wypełnień (inny sposób naświetlania polepszający właściwości fizyczne wypełnienia oraz większa dokładność wykonania wynikająca z możliwości 100% kontroli procesu). Minusem stosowania uzupełnień kompozytowych jest mniejsza estetyka odbudów. Kolejnym sposobem jest zastosowanie licówek porcelanowych na zęby przednie. Ich estetyka jest idealna, dodatkowo – prawidłowo wykonane – nie zmniejszają wytrzymałości zęba. W trakcie badania stomatolog stwierdzi, czy można je w danym przypadku zastosować. Przeciwwskazaniem do ich stosowania jest silne zniszczenie zęba i np. niewyleczony nawyk zgrzytania zębami. Ostatnia możliwość leczenia, zarezerwowana również dla zębów bardzo startych, to wykonanie koron protetycznych pokrywających cały ząb. Gdy zęby są bardzo starte, czasami przed wykonaniem koron konieczne jest wykonanie leczenia kanałowego i wzmocnienie ich struktury wkładem koronowo-korzeniowym (czyli wykonanie czegoś na kształt konstrukcji żelbetowej: wkład jest odpowiednikiem drutu, a cement, na którym jest osadzony, stanowi odpowiedniki betonu). W przypadku leczenia starcia zębów należy pamiętać o jednej, najważniejszej zasadzie. Nie wystarczy odbudować zęby przednie. Najważniejsze jest odbudowanie zębów bocznych, aby zabezpieczały zęby przednie w trakcie żucia. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie? Całkowite wyleczenie jest bardzo trudne do osiągnięcia i w najcięższych przypadkach może występować konieczność kontynuacji leczenia do końca życia. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia? Najważniejsze jest stosowanie się od zaleceń lekarza i rehabilitanta. Mogą oni zalecić zmianę diety, sposobu szczotkowania zębów albo codzienny zestaw ćwiczeń. Ważna jest również samokontrola i unikanie sytuacji wyzwalających zaciskanie lub zgrzytanie zębami. Ewentualnie, jeśli nie ma możliwości uniknięcia takich sytuacji, należy podjąć próbę nauczenia się kontroli odruchów. Po odbudowie zębów najczęściej stosuje się szynę mającą osłonić wykonane odbudowy i zapobiec ich zniszczeniu w przyszłości. Co robić, aby uniknąć zachorowania? Po pierwsze należy utrzymywać zdrowy i higieniczny tryb życia, tzn. zachować prawidłową dietę, higienę jamy ustnej oraz unikać stresu.
Znieczulenie powierzchowne to najmniej inwazyjny typ znieczulenia przewodowego, który polega na zablokowaniu przewodzenia bólu przez zakończenia nerwów obecnych w śluzówce jamy ustnej, nosa, pęcherza moczowego i pochwy. Efekt uzyskuje się po aplikacji spray'u lub żelu o działaniu znoszącym reakcję na ból.
Sekretem przyspieszenia znieczulenia dentysty jest zwiększenie krążenia krwi w jamie ustnej, co można zrobić za pomocą prostych i szybkich użyć technik, takich jak masowanie wokół ust i spożywanie pokarmów łatwych do żucia, takich jak lody i jogurt, w celu pobudzenia krążenia krwi w ustach, bez ranienia ust poprzez gryzienie języka i po zakończeniu wizyty dentysta może wykonać zastrzyk z lekiem o nazwie Bridion. Zapoznaj się z instrukcją dotyczącą tego leku, klikając kroków do znieczulenia dentysty przebiega szybciejOto kilka wskazówek, które mogą pomóc:1. Masuj ustaMasuj usta powoli iz niewielką siłą, wykonując dwoma palcami okrężne ruchy w okolicy ust, warg, brody, policzków i dziąseł aż do szczęki. Masaż poprawia ukrwienie i poprawia wrażliwość okolicy, dzięki czemu efekt znieczulenia mija Żuć powoliPowinieneś żuć zimne, łatwe do spożycia potrawy, takie jak lody i jogurt lub małe kawałki zimnych owoców, żując ustami przeciwległymi do tej, która została poddana znieczuleniu, aby uniknąć ukąszeń języka i policzków, które są odrętwiałe i połykane bardzo duże kawałki jedzenia. Żucie pobudzi również krążenie krwi, dzięki czemu efekt znieczulenia będzie Nałożyć ciepły kompres na twarzPrzyłożenie ciepłej szmatki lub kompresu do twarzy, blisko ust, również pobudzi krążenie krwi i pomoże znieść efekt znieczulenia. Jeśli jednak problemem jest ból zęba, najlepiej zastosować zimny kompres. 4. Pij dużo wodyPrzyjmowanie dużej ilości wody powoduje szybszą cyrkulację krwi, a wraz ze wzrostem produkcji moczu toksyny są łatwiej usuwane, a tym samym efekt znieczulenia mija Zapytaj dentystę o zalecany lekInną opcją jest poproszenie dentysty o wstrzyknięcie, które zwiększa przepływ krwi w jamie ustnej, pomagając usunąć efekt drętwienia jamy ustnej w ciągu kilku minut. Jedną z nazw tego leku jest Bridion, wykonany z sugammadeksu sodu, który musi być nałożony przez dentystę po zakończeniu jest stosowane w zabiegach, takich jak usuwanie zębów i kanałów, i może zająć od 2 do 12 godzin, w zależności od rodzaju i ilości zastosowanego leku. Znieczulenie zwykle mija po około 2-3 godzinach, jeśli jednak doznanie nie ustąpi, należy skonsultować się z lekarzem w celu oceny znieczulenia dentystycznegoNiektóre efekty, które mogą wystąpić oprócz dziwnych wrażeń w ustach, to: Zawroty głowy;Bół głowy;Niewyraźne lub niewyraźne widzenie;Skurcze mięśni twarzy;Uczucie ukłucia lub igieł w jamie te zwykle mijają, gdy znieczulenie przestaje działać, ale jeśli wystąpią poważniejsze problemy, takie jak krwotok, pojawienie się ropy w miejscu zabiegu lub brak czucia w jamie ustnej przez ponad 24 godziny, należy skontaktować się z dentystą, aby ocenia obecność powikłań i inicjuje odpowiednie przechodzenia znieczulenia ból może się nasilić, dlatego gdy ból się pojawi, może być konieczne zastosowanie leku przeciwbólowego, takiego jak poniższy film i dowiedz się, jak uniknąć wizyty u dentysty:
MzIU. ueb8nz8ep6.pages.dev/21ueb8nz8ep6.pages.dev/259ueb8nz8ep6.pages.dev/360ueb8nz8ep6.pages.dev/356ueb8nz8ep6.pages.dev/220ueb8nz8ep6.pages.dev/173ueb8nz8ep6.pages.dev/204ueb8nz8ep6.pages.dev/28ueb8nz8ep6.pages.dev/327
co zrobić zęby znieczulenie szybciej zeszlo
